Μαθησιακές Δυσκολίες

Οι μαθησιακές δυσκολίες είναι η αδυναμία ή η ανικανότητα του ατόμου να αποκτήσει γνώσεις και δεξιότητες που θεωρούνται αναγκαίες για την ομαλή προσαρμογή του στις απαιτήσεις του περιβάλλοντός του, στη συγκεκριμένη περίπτωση, του σχολικού (Κάκουρος & Μανιαδάκη, 2005).

Είναι ουσιαστικά μια ετερογενής ομάδα διαταραχών, που αφορούν στον γραπτό, κυρίως, λόγο, την αναγνωστική ικανότητα, την ορθογραφημένη γραφή, τη λογικομαθηματική σκέψη, την ακουστική κατανόηση και επεξεργασία, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν δυσκολίες στη μάθηση και την σχολική τους επίδοση.

|Μπορεί να οφείλονται σε κάποια οργανική αιτία, όπως χαμηλό νοητικό δυναμικό, ΔΕΠ-Υ ή άλλα αισθητηριακά προβλήματα, μπορεί όμως να οφείλεται και σε μη υποστηρικτικό ή ανεπαρκές περιβάλλον, μη επαρκή προσπάθεια μάθησης και ελλιπή κίνητρα του ίδιου του μαθητή. Μπορούν, βέβαια, να συνυπάρχουν όλα τα παραπάνω.

Άγχος
Το άγχος είναι ένας όρος, που είναι δύσκολο να οριστεί μέσα σε λίγες λέξεις. Στο μακρινό 1926 πρώτος ο μεγάλος ψυχίατρος Sigmund Freud είχε θεωρήσει ότι το άγχος έχει βιολογικό και κληρονομικό υπόβαθρο και διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο για την επιβίωση του ανθρώπου και ότι το άγχος είναι απόρροια μιας τραυματικής κατάστασης, όπου τα ερεθίσματα είναι πολλά και το εγώ δεν μπορεί να τα ελέγξει και να τα αποφορτίσει, με αποτέλεσμα να δημιουργείται έτσι το άγχος.

Σύμφωνα με το αμερικάνικο διαγνωστικό εγχειρίδιο DSM- V του Αμερικανικού Ψυχιατρικού Οργανισμού, το γενικευμένο άγχος ανήκει στις αγχώδεις διαταραχές και διαγιγνώσκεται, όταν το άτομο εμφανίζει δυσκολία ελέγχου της ανησυχίας του, κόπωση, δυσκολία στη συγκέντρωση, διαταραχές ύπνου, ευερεθιστότητα, σημαντική δυσφορία και έκπτωση της λειτουργικότητάς του στην καθημερινότητα (DSM-V, American Psychiatric Association, 2013). Ενώ, σύμφωνα με τη Στατιστική Ταξινόμηση Νόσων και Σχετικών Προβλημάτων Υγείας ICD-10, το γενικευμένο άγχος περιλαμβάνει συμπτώματα, όπως τρέμουλο, νευρικότητα και ένταση, εφίδρωση, αυξημένους καρδιακούς παλμούς, ζαλάδα και επιγαστρική δυσφορία, ενώ αφορά σε κάτι έμμονο που δεν εκπηγάζει από κανένα συγκεκριμένο περιβαλλοντικό ερέθισμα.

Άγχος & Μαθησιακές Δυσκολίες
Τα τελευταία χρόνια πολλοί ερευνητές στρέφουν το ενδιαφέρον στα παιδιά και τους εφήβους που πλήττονται από ψυχικές διαταραχές (Polanczyk, Salum, Sugaya, Caye, & Rohde, 2015). Αυξανόμενος είναι και ο ρυθμός διαγνώσεων παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες από ιδιώτες ή γιατρούς δημόσιου φορέα.

Σε μια πολύ μεγάλης έκτασης μελέτη (3336 μαθητών) των Nelson και Harwood το 2010 διαπιστώθηκε μεγάλη συσχέτιση, ποσοστού 95%, του άγχους και των μαθησιακών δυσκολιών (Dobson, 2012).

Η εμφάνιση των διαταραχών άγχους στην παιδική και εφηβική ηλικία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο προβλημάτων ψυχικής υγείας, χρήσης διαφόρων ουσιών και ανεπαρκούς επιτυχίας στη εκπαίδευση (Bernstein, et al., 1996)

Επιπλέον, τα άτομα με τη συγκεκριμένη αγχώδη διαταραχή τείνουν να εμφανίζουν συμπεριφορές τραυλισμού και δυσκολίες στην εύρεση μιας λέξης με αποτέλεσμα να μπερδεύουν τα λόγια τους και να βιώνουν έντονο στρες και πανικό (Wood & Gadow, 2010). Η διαταραχή κοινωνικού άγχους, από την άλλη, δημιουργεί πολλές δυσκολίες στην καθημερινότητα των ατόμων, παρόλο που τα άτομα με τη διαταραχή αυτή γνωρίζουν ότι ο φόβος τους είναι υπερβολικός και μη ρεαλιστικός (Stein & Stein, 2008).

Δυσαριθμησία
Η δυσαριθμησία είναι μια μορφή μαθησιακών δυσκολιών (Μ.Δ.), που επηρεάζει την απόκτηση μαθηματικών δεξιοτήτων σε παιδιά με φυσιολογική νοημοσύνη. Σχετίζεται με ελλείμματα στην επεξεργασία των αριθμητικών και μαθηματικών πληροφοριών (Michels, L., O΄ Gorman, R., & Kucian, K. (2018).

Έχει επιπολασμό 3%-6% σε παιδιά σχολικής ηλικίας.
Η δυσαριθμησία μπορεί να συνδέεται με δυσκολίες:

• Στον χρονικό προσανατολισμό (π.χ. να λέω την ώρα, να κρατάω ώρα κ.τ.λ.).
• Στο να διαβάζω ημερολόγιο και ημερομηνίες (π.χ. χρονοδιαγράμματα και ραντεβού).
• Στην ανάκληση πληροφοριών που συνδέονται με τον χρόνο (π.χ. να θυμάμαι τηλεφωνικούς αριθμούς, οδούς ή κωδικούς).
• Στην επεξεργασία οπτικο-χωρικών πληροφοριών.
• Στην οπτική μνήμη.
• Στον οπτικο-κινητικό συντονισμό, που περιλαμβάνει κινητικές αλληλουχίες (π.χ. δέσιμο κορδονιών, ο χορός, το να μάθω ποδήλατο).